Merry Christmas!!!

Ja, ik weet het: het is veel te lang geleden dat ik iets heb geschreven, maar mijn kop stond er ff niet naar...
Ik móest en zou dit jaar nog "even" m'n diploma Assurantie-A Brand halen, en dat werd een behoorlijk gevecht tussen mij en het boek.
Daar kwam bij dat ik ineens het eindeloze en nergens-naar-toe-leidende gediscussieer op mijn werk meer dan zat was, en ik in combinatie met het leren (wat dus niet wilde lukken) slapeloze nachten kreeg.
Nooit geweten wat slaap -of beter gezegd: niet slapen- met een mens doet. God, wat ben ik chagrijnig geweest en erger nog, ik stortte na 3 weken finaal in. Dat was 15 december...

Ik ben gelukkig goed opgevangen door mijn teamleider, ze heeft me gewoon ff de ruimte gegeven door me ziek te melden, en dus wat extra ruimte om mijn examen te stampen. Uiteindelijk heb ik het gehaald!!
Natuurlijk werd ik 2 dagen voor het examen al wat verkouden, de dag voor het examen kreeg ik koorts en 3 uur na het examen is mijn eigen hel losgebarsten... Misselijk, hoge koorts, pijn bij het ademhalen, hoofdpijn, snotteren, hoesten, spugen... nah ja, je snapt me wel.
Helaas is het nu 2e kerstdag en ben ik nog steeds ziek. Wel al in mindere mate dan dat ik net beschreef, maar de koorts, hoofdpijn en hoesten zijn nog steeds orde van de dag. Gisteravond heel eigenwijs toch naar Pa & Ma geweest, maar heb daar vanaf het moment van aankomst (17:30) tot we gingen eten (20:00) misselijk en met koorts op de bank gelegen. Gelukkig had mams nog zetpillen tegen misselijkheid in huis en toen die ging werken kon ik ook een paracetamolletje nemen tegen de koorts.
Ik heb dus wel meegegeten, al was het in mindere mate dan normaal.

Vanavond komen Pa & Ma naar ons toe, Jörg is de hele dag werken, dus het kerstdiner ligt op mijn schouders. Gelukkig kan ik bijna alles op eigen tempo voorbereiden, en heb ik daar de hele dag de tijd voor.

Nu het verhaal over Pleegzorg: we hebben 12-12 de informatieavond gehad, en die was erg interessant.
We waren met 8 andere stellen en het was een divers aanbod: van kinderloze stellen, tot zelfs een stel dat al 4 eigen kinderen heeft, en ach, wij hebben het goed, dus we willen graag een pleegkindje opnemen zodat wij die ook een goed leventje kunnen bieden... phoei, das veel!
De informatie was goed, veel en compleet. Er zijn door iedereen achteraf nog vragen gesteld en dat openbaart ook een hoop. Wij hebben ons uiteraard meteen ingeschreven en we hebben zelfs al de bevestiging dat onze inschrijving is ontvangen. We worden nu eerst bij Justitie gecontroleerd of we niks op ons kerfstok hebben. Zodra dat gebeurd is, zullen we een uitnodiging krijgen voor een intake-gesprek.

Tevens ben ik sinds 3 dagen (ja lekker handig als je ziek bent... maar goed) weer begonnen met hormonen spuiten, want ik wil nog minimaal één IVF-poging doen. Jörg is er eigenlijk al helemaal klaar mee, maar dat vertelde hij pas, toen ik alle medicatie voor de volgende poging al in huis had, en mezelf dus al in had gesteld op een volgende ronde. We gaan deze ronde dus zeker nog doen, en de laatste zien we nog wel.

Voor nu heb ik jullie weer een beetje bijgepraat en zal ik ook het ritme van bloggen weer bij gaan houden.

En ook al is het vandaag 2e kerstdag, ik ben nog nét niet te laat om jullie allemaal nog een fijne dag met je familie te wensen!!

Andere wending...

Zo is je leven nog met de status "ongewenst kinderloos", zo is het ineens een achtbaan van gevoelens voor, door en over kinderen.

Wij zijn afgelopen maandagavond bij een collega van Jörg geweest, die nu 2,5 jaar pleegmoeder is voor een ventje van inmiddels 6 jaar. Ook zij is ongewenst kinderloos en besloot om pleegmoeder te worden ivm haar leeftijd (41 toen ze stopte met de IVF-behandelingen). Zij heeft bij Pleegzorg aan kunnen geven dat zij graag een kindje permanent in huis wilde. Dit wist ik dus niet en door haar verhaal is onze horizon ineens wel verbreed.
Het traject van informatieavond tot voorstel van pleegzoon heeft bij haar 9 maanden geduurd.

Wij praten er sindsdien heel veel over en vandaag heb ik voor mezelf een knoop doorgehakt: wij gaan voor pleegouderschap. Dit is een korter traject (een adoptietraject duurt nu eenmaal een jaar of 6, en tegen die tijd zijn wij dus 39... dit vinden wij allebei te oud), en zijn er 10.000 kindjes in Nederland die om welke reden dan ook (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen. Sommigen van hen kunnen gewoon nooit meer naar huis en verblijven dus in gezinsvervangende tehuizen.
Uiteraard realiseren wij ons allebei dat ook het leven van een pleegouder niet altijd over rozen gaat. Je krijgt altijd te maken met een kindje met een bepaald rugzakje (dat is bij adoptie ook zo), maar ook nog eens met de biologische ouder(s) en/of familie van dat kindje. Voordeel is wel dat je terug kunt vallen op de hulpverlening vanuit Pleegzorg.

Omdat ik er al een paar dagen goed mee bezig ben, slaap ik natuurlijk erg slecht. Het is gewoon druk in mijn hoofd met allerlei leuke, spannende, praktische en grappige zaken:
1. welke kamer moeten we gaan verbouwen?
2. tja, hoe weet ik welke kleuren ik moet nemen voor het behang... ik weet toch niet of het een jongen of een meisje gaat zijn? Dus neutraal dan maar
3. zouden wij 2 kindjes tegelijk ook aankunnen? Lijkt me wel leuk! Ja, dan moeten er 2 kamers opgeknapt.
4. gaan we nu al dingen verzamelen? Boekjes, kleren, speelgoed enzovoorts? Ook hier is het van belang of het een jongen of meisje is... nee dus.
5. mogen we met een pleegkind gewoon naar Frankrijk op vakantie?
6. uiteraard moet er ook een speelhoek in de woonkamer komen
enz enz enz enz enz...

Dus ik ben vandaag eerst even langs de huisarts geweest voor een 'doorslaappilletje' en daarna maar es de Kruitvat in geweest... Moest toch allerlei dingen uit de aanbieding hebben, maar wat kijk je dan ineens anders naar al dat speelgoed daar! Ik heb dat 6 jaar lang vermeden... 6 jaar lang alleen naar gekeken als er een kind jarig was en dan nog snel kiezen, betalen en wegwezen. Voor het eerst heb ik daar staan snuffelen voor een kindje dat bij ons komt wonen. Helaas was er geen uni-speelgoed (op duplo na) dus heb ik geen speelgoed gekocht, maar ik ben wel geslaagd voor 3 prachtige voorleesboekjes en een kleur-lees-doe-boekje van Winnie the Pooh (altijd goed, toch??)
Binnenkort de Action maar es even met een bezoekje vereren! Die hebben altijd leuke knutsel- en kleurspulletjes!!

Over een maand hebben wij onze infoavond van Pleegzorg, en ons besluit staat al vast, wij zullen ons op gaan geven voor de cursus die je moet doorlopen (over loyaliteit, soorten problemen waardoor kindje niet meer thuis kan wonen, hechting enzovoorts).

Voor iedereen die dit leest, zou ik willen vragen of je in een reactie mee zou willen denken over praktische zaken die wij op die infoavond zouden kunnen vragen. Ik weet dat wij (vooral ik) nu op een soort van roze wolk zitten, waardoor je het praktische misschien wel vergeet.

Weekendje kinders

Vrijdagavond ben ik langs schoonzus, zwager en hun 3 kinderen geweest. Nog net mee kunnen eten, ff stoeien en op naar bed. De kinders waren al onder de douche gegooid door schoonzus, en ik had de eer om Jesse af te drogen en vervolgens zijn tanden te poetsen. Jesse en ik vinden dat erg leuk om te doen, dus we giechelen wat af, hihihi! De jongens krijgen allemaal een boekje voorgelezen en daarna zijn ze lekker gaan slapen.

Vervolgens hebben zwager en schoonzus verteld over de reis die zwager gaat maken over 4 weken: expeditie naar de Zuidpool! Het is de bedoeling dat ik een spandoekje ontwerp, zodat zwager daarmee de groep kan verrassen.

Zwager moest ook nog even trainen, dus die vertrok met zijn bandje voor een wandeling door de polder en konden schoonzus en ik es ff heerlijk bijbeppen!

Zaterdagmiddag weer naar de kinders (Jörg moest werken) en ik heb geweldig met de mannen gestoeid! Ook heel trots alle 3 tegelijk eten gegeven. De twee oudsten (bijna 6 en 3,5) redden zichzelf wel met eten, maar hebben wel stimulans nodig. De jongste (bijna 2)  maakt er echt nog een potje van en heeft echt nog hulp nodig. Het eten werd door middel van "3-happen-daarna-high-five" toch een erg leuk spelletje en na een kwartier zat alles erin.
Door dit spelletje en vervolgens een compliment van schoonzus, kreeg ik het besef dat ik bijna 6 jaar lang me heb gedistantieerd van de kinders en eigenlijk maar weinig met ze heb gedaan... Mijn god wat een hell-of-an-ante ben ik wel niet? Zij kunnen er toch zeker niets aan doen dat wij geen kinderen kunnen krijgen?
Bij deze is dus het besluit genomen: ik ga een leuke tante voor ze zijn :)

Vandaag een dagje lekker thuis, met de onverwachte wending dat mijn moeder gewoon ff langs kwam voor de koffie (dat gebeurt niet zo vaak, dus des te leuker!!)
Vertelde ze me ineens vol trots dat ze gestopt is met roken!! WOW!!

*ik is trots op mijn moeke*

Jippiieee!

Gister viel ons BKA-nummer al in de bus! Ging alles maar zo snel...

's middags zijn we naar Sandra en Aswin gereden voor een gezellig avondje en hij werd zelfs nog leuker dan we al gepland hadden, doordat Jeroen en Marjo onverwachts ook kwamen :D
Gezellig met z'n zessen een superleuk spelletje zitten spelen (iets met regenworden ofzo??) en toen Sandra en Aswin naar bed wilden, zijn we naar Jeroen en Marjo gegaan om daar te boerenbridgen (om 1 uur 's nachts, hahahha). Uiteraard kreeg iedereen ook honger en hebben we midden in de nacht nog een shoarmatent gebeld.

Zondag lekker rustig gehouden, en lekker bij pa & ma gegeten. Esther was daar ook met de kinders en we hebben heerlijk met gespeeld en gekroeld.

Zojuist op de bank kwamen we tot het besef dat het vandaag 30 oktober is, en ja ja, wij zijn vandaag officieel 11 jaar bij elkaar!! <3

Zucht!

Gisteren is de aanvraag voor het BKA-nummer de bus op gegaan!

Ik heb behoorlijk diep moeten zuchten toen ik de enveloppe losliet hoor. 't voelt niet als 'afscheid' van een eigen kindje, maar wel als een nieuwe fase die we nu ingaan.

Voor wat ik inmiddels heb gelezen, is een BKA-nummer binnen enkele dagen in huis. Ik hou jullie weer op de hoogte!

Ruim een week verder...

Het is vandaag mijn eerste vrije woensdag... rare dag om vrij te zijn, maar ik geloof dat ik er wel snel aan kan wennen ;-)

De afgelopen 1,5 week hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. We zijn zondag 16-10 naar Jeroen en Marjo geweest voor een leuke gezellige avond, en zijn blijven slapen. Helaas voelde Jörg zich die nacht niet goed en is meerdere keren zijn bed uit geweest voor een nachtelijk toilet-bezoek. Dit heeft ie de hele maandag nog gehouden en dinsdag was het weg (nog wel een beetje gammel). Dus 's middags laat naar mijn schoonouders gegaan om daar gezellig te eten.
Woensdagmiddag zijn we nogmaals naar pa & ma geweest, om daar mijn projectjes te schuren en verven. Mijn projectjes zijn de foto-plankjes voor aan de muur in de woonkamer en het koofje voor over het element van de vloerverwarming heen in het halletje.
Helaas kreeg ik die avond hetzelfde als Jörgen en heb de volgende dag echt voor pampus gelegen op de bank.
Vrijdag ben ik nog een keer teruggeweest naar pa & ma om mijn projectjes nog een keer te schuren en lakken.

Zaterdag moest Jörg weer beginnen met werken en na zijn werk zijn we naar Zuid geweest. Remko vierde zijn verjaardag. Het was beregezellig!!

Zondag zijn we een heel eind wezen wandelen, want het weer was perfect!! Tijdens het wandelen hebben we wat opties over adoptie en pleegzorg met elkaar besproken en we zijn allebei van mening dat we graag definitief een kindje in huis willen, en dat wij ons niet capabel achten om steeds weer afscheid te moeten nemen van een kindje dat na verloop van tijd weer terug naar huis gaat. We hebben dan ook besloten om gewoon een BKA-nummer aan te gaan vragen (Buitenlands Kind ter Adoptie).
Uiteraard houden we pleegzorg ook nog open, omdat wij er misschien wel een heel verkeerd beeld van hebben. Ik heb van beide (adoptie en pleegzorg) informatiepakketten aangevraagd en Jörgen heeft aan een collega gevraagd of zij haar ervaringen over pleegzorg met ons wil delen. Zij is namelijk permanent pleegmoeder voor een jongetje (als ik me niet vergis).

Na het wandelen moest Jörgen weer werken en ben ik doorgereden naar Mama en Frans om daar peertjes, rode kool, aardappelpuree en draadjesvlees te gaan eten. Ik had zo'n zin in draadjesvlees!!  Frans was een beetje ziekjes, maar dat mocht de gezelligheid niet drukken :D

En maandag begon het normale leven weer... phoei, dat viel toch wel even tegen!! Aan het einde van de dag had ik dan ook behoorlijke hoofdpijn :(

Al bij al kunnen we terugkijken op een leuke, educatieve en verbeterende vakantie, want we zijn ook nog es gestopt met roken!! Ik had verwacht dat ik er op mijn werk heel veel moeite mee zou hebben, maar dat valt me heel erg mee. Tot op heden -6 weken voor Jörg en 4 weken voor mij- gaat het heel erg goed en hebben we er geen behoefte aan.

Vandaag moet ik hoognodig wat aan school gaan doen, dus daar ga ik zo maar es aan beginnen....

Tuinsetje?

Vanmorgen had ik mijn schoonzus aan de foon en ze vroeg of ik zin had om mee te gaan om te kijken naar een lantaarn voor in de tuin bij mama. Tuurlijk, dat vind ik leuk!

Daar aangekomen, bleken de lantaarns die op de site stonden, alleen te koop zijn in de webwinkel. Ma balen, en Esther balen. Maar goed, we waren er toch en natuurlijk is rond deze tijd het tuinmeubilair vreselijk afgeprijsd.
Mama is even flink los gegaan, hahahaha: een lounge-set, bestaande uit een 2,5 zitsbankje, een dubbele loveseat, 2 fauteuils en een vierkante salontafel. Nu is dit nét genoeg om 1 hoek van het terras te vullen, dus ze vond het nodig om óók nog even een 'diner' te kopen: een lange tafel met 6 stoelen.

Maar ja, door die kooplust werd ik natuurlijk aangestoken en heb Jörgen gebeld om te overleggen wat we zouden doen. Hij is ook maar naar het tuincentrum gekomen en ook wij hebben een tafel met 4 stoelen gekocht, in de strakke stijl van onze tuin.

*snik*

Vandaag vet ongesteld geworden... poging is dus mislukt. Ik had het op de terugweg naar huis al tegen Jörgen gezegd dat ik geen gevoelige borsten meer had. Dat is voor mij toch wel het teken dat het niet gelukt zou zijn. Toch hou je hoop...

Helaas mocht het niet baten.

Weer naar huis

De laatste dag van onze vakantie zit erop! Gelukkig hebben we nog wel 1,5 week vrij, en dan gewoon thuis. We gaan nog wel zien wat we gaan doen in die tijd...

Op de terugweg naar huis, zijn we wel even langs Opa en Oma Pou gereden. We hadden ze al een behoorlijk lange tijd niet gezien. En de menschen zijn wel 88... je weet nooit hoe lang je er nog langs kunt.

Thuisgekomen konden we meteen aan de was... phoei wat gebruik je veel in die anderhalve week!

Gevangenismuseum Veenhuizen

Wat hebben we vandaag een leuke dag gehad! We zijn naar het gevangenismuseum in Veenhuizen geweest.

Stukje voorgeschiedenis: Veenhuizen is vanuit achttiendhonderd-heel-lang-geleden opgericht als tuchtkamp voor onhandelbare mensen. Die mensen werden naar Veenhuizen gestuurd om daar verplicht te werken. Er zijn toentertijd 3 'gestichten' gebouwd, waar deze mensen woonden en vanuit daar konden werken. Uiteraard moesten er ook normale mensen werken om de boel in het gareel te houden. Er werden dus huizen gebouwd voor die mensen, zodat zij weinig reistijd hadden.





Uiteindelijk is het hele dorp in handen gekomen van het Ministerie van Justitie en werden er daadwerkelijke gevangenissen gebouwd (4 stuks, waarvan heden ten dage nog 3 in actief in gebruik zijn). Het hele dorp is tot 15 jaar geleden gesloten geweest.

Je kon er alleen wonen als jij voor Justitie werkte. Wilde je daar op visite komen bij iemand die daar woonde, dan moest dat ruim van te voren aangemeld worden bij de meldkamer. Was je niet aangemeld, dan kwam je er niet in. Was je op je 60e met pensioen? Dan had je drie maanden om een ander huis te zoeken buiten het dorp.


Maar goed, onze dag begon in het plaatselijke vvv-kantoor en Jörg werd meteen met open armen ontvangen toen hij zei dat hij ook voor Justitie werkt. Kopje koffie, koekje erbij en 3 kwartier zitten kletsen.



Om half 12 toch maar es op het gemakje doorgelopen naar het museum en ook daar kregen we een voorkeursbehandeling.

Er is sinds 2008 een gevangenis gesloten in verband met ouderdom en normaal staat deze open voor bezoekers (met gids), maar vandaag waren er trainingen. Omdat Jörg voor Justitie werkt, mochten wij toch mee met een reeds besproken (besloten) groep. Erg leuk om te zien hoe een gevangenis er nou daadwerkelijk uitziet (al is deze erg verouderd):







Daarna zijn we met de bus het dorp rondgereden, want het was helaas drama-weer. Maar goed, dat kon mijn pret niet drukken, ik vond het allemaal geweldig om te zien en te horen.





Hierna zijn we het museum zelf in geweest en ook dat was erg leuk! Van vroegah, tot aan nu.

Heel educatief en interactief: knopjes indrukken, verhalen luisteren, laatjes opentrekken, deurtjes openzwaaien enzovoorts. Dit is echt een absolute aanrader voor jong én oud!


Ook hebben we een lezing gevolgd in het glasblaasmuseum dat er om de hoek zit. Er werd door een echt ambachtsman "even" een schaal geblazen en hij legde ook erg leuk uit hoe het allemaal werkt.





's avonds weer zoeken naar een restaurant, want ook dinsdag is geen populaire dag om uit eten te gaan. We zijn uiteindelijk in Meppel beland in een soort van bruin-café, maar we hadden geen zin om verder te zoeken (Jörg was al in staat om naar McDonalds te rijden, zo gefrustreerd was ie). We hebben allebei een klein hoofdgerechtje besteld, naar binnen gewerkt en weg waren we...


Ook nu zijn we weer in de algemene woonkamer beland, met dezelfde mensen als gisteravond, en nog steeds hebben we geen idee waar de anderen zijn (die hadden we wel gezien bij het ontbijt, en ook vlak voor dat we uit eten gingen).

Westerbork

Vanmorgen is Jeroen een uur eerder vertrokken dan de planning, want heel het westen vanaf Utrecht bleek vast te staan. Terwijl ik alle spullen van onszelf inpakte, is Jörgen een keer of 5 heen en weer gelopen naar de auto (terwijl hij ook gewoon het karretje had kunnen lenen...) en zaten om even voor tienen in de auto, op weg naar Westerbork.


Daar aangekomen eerst het museum bezocht, en dat is al indrukwekkend. Die 2e wereldoorlog is normaalgesproken zo'n "ver-van-je-bed-show" dat je er weinig tot geen gevoelens bij hebt. Het museum is zo ingericht dat de 2e wereldoorlog ineens een naam krijgt. Door het museum heen lopen verhalen van mensen, met naam en toenaam genoemd, waarvan het hele verhaal bekend is: wie die persoon was, wat er met hem of haar gebeurde en of hij of zij de oorlog heeft overleefd. Zo krijgt die oorlog ineens gezichten en namen... kippevel!


Na het museum hebben we eerst wat gegeten in het restaurantje en daarna met de pendelbus naar Westerbork -het Kamp- gebracht.


Je stapt uit die bus en dan kom je in een andere tijd terecht. Ook al waren er niet heel veel bezoekers, en ook al ziet het er nu héél anders uit dan vroeger, toch heb je het gevoel dat je midden in die tijd staat en dat je 'ziet' hoe hectisch het daar was met het aantal mensen, de manier van omgaan met mensen enzovoorts. De eerste 15 minuten zeg je ook erg weinig tegen elkaar, puur van de indrukken die je krijgt en het indrukwekkende hoe het is.


Na een half uurtje begin je je daar een soort van veilig en ontspannen te voelen en is het best een vredige plaats, hoe gek dat ook klinkt.





















Vanaf het kamp zijn we terug gaan wandelen (ipv de pendelbus) naar het parkeerterrein en zijn we richting onze volgende accomodatie gegaan. Dit was een B&B in Wapserveen, tenminste.... dat dáchten wij....

Daar aangekomen, bleek het gewoon een héél oud hotelletje te zijn, met kartonnen muurtjes... Wel goeie bedden en een ruime badkamer (wel verouderd). Geen TV op de slaapkamer, dus 's avonds verplicht beneden zitten in de gezamenlijke ruimte waar wel een TV staat.


We hebben nog een flink eind moeten rijden om ergens uit eten te kunnen, want bijna alles is daar op maandag dicht... Het eerste waar we terecht kwamen was Dwingelo, maar daar hadden ze overdag braderie en festival gehad, dus alle restaurants zaten vol met jongeren die al flink aan het bier zaten... Het was echt overal heel erg druk, en dat zagen we niet zitten. Dus omgekeerd en doorgereden naar Diever. Ook daar was van de 4 restaurants die het dorp telt, er maar 1 open. Bleek gelukkig wel erg gezellig en goed te eten te zijn.


Na het eten zijn we in de algemene huiskamer van onze B&B neergestreken en van de 3 andere stellen die er ook waren, zat 1 stel ook beneden. De rest was nergens te bekennen.

We hebben gezellig met deze mensen zitten kletsen over de vakantie, kinderen en de omgeving.

Jeroen op visite

Gisteravond is Jeroen aangekomen om 2 nachtjes te logeren!


Vandaag zijn Jörg en Jeroen vertrokken om te wandelen. Gezien de ervaring van een paar dagen geleden, was het voor mij verstandiger dat ik thuis zou blijven ;-)

Ik heb dus heerlijk een dagje gelummeld! Beetje leren, beetje spelletje op mijn foon, tukkie, tv kijken, en nog een keer wat leren.


Jörg en Jeroen hebben in totaal iets van 17 km gewandeld, in dit gebied:



Ze hebben weinig regen gehad en hebben flink doorgestapt geloof ik. Wel zijn ze een aardster tegengekomen, mooi he?

Bloemetjes en vlinders

Vandaag naar de Orchideeënhoeve geweest. Dat is een vreselijk mooi aangelegde tuin, waar de -ja, je raadt het al- orchideeën de overhand hebben. Toch hebben we daar ook nog heel veel andere planten en  bloemen gezien, als ook schildpadden, koikarpers, leguanen, papegaaien en vlinders!


Gewoon wat mooie plaatjes:

Dagje regen...

We hadden besloten thuis te blijven vandaag... Wat een RAMP!!

Ik kon mijn draai niet vinden: wilde naar buiten, maar het regende gigantisch. Dan maar leren... kon de draai daar weer niet in vinden, had een rusteloos gevoel in mijn lijf en wilde weer naar buiten. Grrrrrr!

Op een gegeven moment scheen toch even het zonnetje, dus Jörgen zegt: kom we gaan wandelen. Ik trek vol enthousiasme m'n schoenen aan, we lopen naar de auto, rijden het dorp uit... Ja, hoor... Regen!
En niet te zuinig ook :(
We hebben toch een wandeling gemaakt in het natuurgebied, maar dat bleek geen succes. Ik vind regen verschrikkelijk... nat, koud, bah! En dat liet ik iets teveel merken naar Jörgen zijn zin, dus die was zwaar teleurgesteld dat ik het gewoon niet naar mijn zin kon hebben vandaag.

Uiteindelijk zijn we naar huis gegaan, warme douche genomen en toen knapte ik wat op. We zijn toch nog heerlijk uit eten geweest, en dat was werkelijk super! Jörgen had een tournedos met uien-chutney en een rode portsaus en ik had een verrassingsmenu gekozen.
Vooraf kreeg ik warme brie met een geroosterde boterham, maar wel zo opgemaakt dat het een smaaksensatie was. Heel bijzonder dat men dat van brie kan maken.
Als hoofdgerecht kreeg ik een stukje herten- en een stukje zwijnenbiefstuk. Errug lekker!!

Aviodrome en Bataviawerf

Gisteren hebben we in de omgeving rondgereden, en wat rondgelopen in de dorpjes om Giethoorn heen: Vollenhove, Zwartsluis, St. Jansklooster enz. 's avonds hebben we gewoon zelf gekookt in het huisje.

Vandaag zijn we naar Aviodrome en Bataviawerf geweest. Ik was in beide nog nooit geweest en wat vonden we het leuk! Aviodrome is erg interessant hoe de vliegerij van tegenwoordig is ontstaan, van de eerste vlieger tot aan nu. Uiteraard komt de tweede wereldoorlog ook uitgebreid aan bod.

Een half uurtje van Aviodrome ligt de Batavia en Jörgen is zo slim geweest om zich aan te sluiten bij een groep die net begonnen was met een rondleiding. De man die de rondleiding gaf, was net de 70 gepasseerd en deed de rondleiding vol passie en verhalen over de geschiedenis. Geweldig!!

Vakantie!

Gisteren zijn we vertrokken naar Giethoorn en het was er druk! De grachtjes lagen helemaal vol met bootjes, maar het was gisteren dan ook 25 graden.


We hebben een schattig klein huisje, midden in Giethoorn. Het is dan ook niet bereikbaar met de auto en je krijgt van je logeeradres een karretje om je zooi uit de auto te halen, haha

                             Ons huisje



Jörg in zijn fotopose



wow....

  

Waterplaatje van Jörg... mooi he?



Ik vind deze foto zooooo mysterieus!



Bootje :)



Bootjes :)

Vandaag zijn we met een fluisterbootje op pad geweest, want het weer voor de rest van de week ziet er niet denderend uit. Zou jammer zijn als we dat bootje niet konden doen, toch? Het weer was niet heel mooi, maar hey, het was droog!

Zo heeft ie de hele dag gezeten!



Jonge zwaan



Ansichtkaartje gemaakt :)



Uitkijktoren



Trap van de uitkijktoren



Ka vanuit de uitkijktoren



Koei?



Het beeld van Jörg de hele dag

We hebben echt de hele dag op het water gezeten en zojuist in het restaurant zagen we van elkaar dat we allebei een rooie kop hebben :)

Uit eten geweest in "de Fanfare", waar ik als eerste een glas cola over me heen kreeg (per ongeluk door de ober) maar geen sorry, korting of wat dan ook. Tevens was het eten daar niet echt je van het, beetje jammer dus...